Express Delivery from Bs. As. and Contact Info

Hola Muchachos

For those of you who don't understand anything of the following, I'm deeply sorry, but maybe you should see it as a good opportunity to pick up the marvels of the Dutch language. If you're still not interested, just look at the pictures and write me a personal AND polite email and I might translate it for you.

Dit gezegd zijnde richt ik me nu eindelijk op alle Belgische en Nederlandse vrienden. Om meteen op alle e-mailtjes tegelijk te antwoorden: ik heb hier een fantastische tijd! Toegegeven, augustus heeft het er me niet bepaald gemakkelijk op gemaakt. Job-hunting was totaal geen probleem. Binnen de week kon ik Engelse les beginnen geven en had ik een job als receptioniste in een restaurant bemachtigd. Grappig detail, het is een ViaVia, zoals wij er ook eentje hebben in de Wolstraat. Een van de bazen is een vrouw uit Leuven, dus het Nederlands zal niet meteen verleerd worden. Rijk zal ik er echter niet van worden. Ik verdien hier zo'n gemiddelde van 3 euro per uur. Stop dus al maar met zagen over een laag loon he! Verder zijn alle collega's zuiver 'porteños' (Buenos Aires bewoners) die enkel bezorgd zijn om de 'propina' (tip) en me bij elk vreemd woord geuit door een klant naar voren schuiven als vertaler. En dat vormt voor deze polyglot natuurlijk totaal geen probleem (euhhhhhh).

Maar dan de zoektocht naar een appartement was zelfs op zijn zachtst gezegd een ware hel. Ok, alle eerste keren zijn moeilijk, maar dit leek wel alsof de duivel er zelf mee gemoeid was. Maar wederom bleek geduld beloond te worden. Na een maand ingeburgerd te zijn geweest in een prima hostel (maar hoe geweldig het personeel ook is, en hoe waanzinnig elk feestje afliep, het blijft een hostel, en de drang naar een eigen plekje groeide de spuigaten uit), kon ik dan toch verhuizen naar een heerlijk 70s style appartement in de hipste buurt in Bs. As. (genre het Zuid). Mijn flatgenoten zijn de hilariteit zelf. De Finse "It might smell as I did something earlier in there" (verwijzend naar het toilet) Vappu en de Israelische "You look like a toilet" Marissa zorgen voor een welgemeende positieve sfeer!! Nu de zomer zijn intreden heeft gedaan, is het een waar genot om over de losliggende stenen langs de talloze terrasjes te lopen, de geur van hondenpoep en bomen op te snuiven en een koel glas wijn te nuttigen aan de rand van het water in Puerto Madero. Ook de festivals komen eraan, waaronder the Killers en… Creamfields!!! Blijkbaar heeft Walter Grootaers overlaatst Buenos Aires met Antwerpen vergeleken: "een wereldstad, maar toch gezellig". Ik denk dat hij gelijk heeft.

Desalniettemin is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Menig Eramusser had me al verteld hoe hard het kon zijn om in een stad gedropt te worden waarvan je de taal niet echt beheerst, maar het blijft toch nog wel even slikken wanneer je het dan ook effectief meemaakt. Argentijnen zijn over het algemeen bijzonder vriendelijk, open en warm, maar ze zijn ook uitermate trots en zich niet altijd even bewust van het feit dat ze zo wreed snel praten. Hoewel het Spaans me beperkt in het uiten van mijn persoonlijkheid en spontaniteit merk ik wel dat het betert en spring ik gewoonweg een gat in de lucht wanneer ik een mopje begrijp of sterker nog er zelf een kan maken.

Hoewel Grootaers terecht spreekt over "een wereldstad" wil ik hem toch nuanceren dat dit vanuit het standpunt van een toerist gezegd wordt. Hier voor een korte periode flaneren en teren op je euro's valt niet te vergelijken met de woon- en leefstandaarden. Winkels, restaurants, clubs en barretjes steken je ogen uit. Met een gevulde portefeuille word je hier zot, zonder word je hier wellicht nog zotter. Zoals in de meeste Zuid-Amerikaanse landen is het verschil tussen arm en rijk groot. In Argentinië lijkt het wel gigantisch. Een armoedzaaier slaapt hier in het portaal van de Ralph Lauren shop en recycleren hoeft hier niet, nee dat doen de straatbewoners wel voor je. Het doet me pijn wanneer ik vuile kindjes met gaten in de schoenen vriendelijk moet vragen hun handeltje in zakdoeken ergens anders dan in het restaurant verder te zetten. Wanneer ze je bijgevolg hard stampen tegen je scheen en "hija de puta" noemen, mag je zelf niks zeggen. Het is immers allemaal de schuld van de corrupte overheid. Het is echt heel triest om te zien en er dagdagelijks mee geconfronteerd te worden, en het ergste is dat je je er gewoonweg moet overheen zetten om hier een draaglijk leven te kunnen leiden.

Iets totaal anders en een spektakel op zichzelf en een befaamd feit zijn 'los Argentinos'. Je kan er zoveel over horen en lezen, maar uiteindelijk moet je ze puur ervaren. De mannen hier kunnen best omschreven worden als een ter dood veroordeelde testosteronbom. "Aantasten wat aangetast kan worden" is de boodschap. De gigantische stroom Italiaanse immigranten zo'n 100 jaar geleden is hen niet bepaald in de koude kleren gekropen. Begroeten gaat niet altijd gepaard met een handdruk of een simpele "hola", directheid viert troef, dus wordt er maar een tong in je verraste oor gestoken. Elke man waant zichzelf hier god op aarde en kan zich niet inbeelden dat je zelfs niet een klein beetje geïnteresseerd kan zijn. Tussen hun verwoede pogingen om je het bed in te lullen, krijg je steevast drie adjectieven te horen "hermosa", "linda" en "buena" wat alle drie zo goed als "mooi" betekent. Dat vocabularium wordt bovendien bij elke stap naar je hoofd geslingerd. Toegegeven, het streelde mijn ego wel in het begin om als "divina" omschreven te worden, na drie maanden echter kan het best vergeleken worden met om 2u 's morgens door de Carnotstraat te wandelen.

Bovendien kent men hier ook een bizarre benadering van het woord hoffelijkheid. Er heerst bijvoorbeeld een bijzonder groot verschil tussen de Argentijn op de bus en in de auto. Op een propvolle metro en bus word je prompt een zitje aangeboden, maar waag het niet om je voet op straat te zetten zonder eerst rondom je gekeken te hebben en vertrouw zeker niet op het licht, want je sokken zullen er gegarandeerd afgereden worden.

Overleven in deze jungle van zwoele mannelijke charlatans (grappig detail, 'charlar' betekent in het Spaans simpelweg 'praten', ik acht onze Nederlandse connotatie toch ietwat correcter), Spaanse furie, ongenoegen en frustratie wordt echter meer dan goed gemaakt door de talloze asados (traditionele bbq met Argentijns kwaliteitsvlees), het bruisende uitgaansleven, yogalessen op het dak starend in de hemelsblauwe lucht omgeven door palmbomen, dankbaarheid van mijn studenten, mate drinken in het park, genieten van thuisleveringen (van supermarktaankopen, over ijs tot alcohol, echt alles wordt hier geleverd!), 4 peso's winnen tijdens de paardenrennen, het Pepsi Music festival (en Pepsi mag je letterlijk nemen, bier op een festival????) en een zalige verjaardag. Bedankt voor alle lieve en grappige smsjes en mailtjes iedereen. Ze werden met veel liefde ontvangen tussen de (zelfgemaakte) sangria, de bife de chorizo en de verrukkelijke ijstaart door.

Lieve vrienden, de tijd tikt vastberaden verder. Mijn turbulente en leerrijke periode in Buenos Aires loopt stilletjes ten einde. Half november ruil ik het stadsleven voor het desolate en woeste Patagonië. Na een maand stort ik me vol plezier in de bruin gebronsde armen van Nele en Joris in el Capital Federal om op 21 december het lang uitgestelde vliegtuig richting België te nemen. Zaterdagavond 22 december zet ik voet op Belgische bodem zodat ik jullie liefdevol tegen de borst kan drukken rond de kerstperiode! Tot binnenkort!

Beso grande!

El Che Boludo.


For everybody:

You can reach me from now on at this address (until November 15th and more or less from December 15th as well):

Malabia 1906 4D
1414C1414DMN
Ciudad Autonoma Buenos Aires

Land Line: 0054 11 4832 0719
Mobile Phone: 0054 11 64 65 92 16 (text messages) 0054 9 11 64 65 92 16 (phone calls)

Skype: marlies.beckers (yes I have finally discovered the secret of free phone calls!!)


Wist je dat:
-'Che' in het Argentijns gelijk staat voor 'vriend'. Che Guevara is dus je vriend of wordt hier ook gewoon 'El Che' genoemd.
- 'Boludo' 'klootzak' betekent, maar hier speels gebruikt wordt om te verwijzen naar je maat.
- Er in heel Argentinië een fel indringende zoete geur heerst. Overal wordt dan ook suiker gebruikt, je struikelt bijna over de dulces en voor natuur yoghurt moet je je tot een speciaalzaak richten.
- De Mate een speciale thee is, die best gedronken wordt uit een kop en vervolgens wordt doorgegeven in gezelschap. Dit doe je dus niet met eender wie. Her en der zie je dus Argentijnen rondlopen met een thermos warm water en een mate beker met kruiden.
- De Argentijnse man zo macho is dat er zulke moppen gemaakt worden. Waarom staart een Argentijn naar de hemel en lacht hij wanneer het bliksemt? Omdat hij immers denkt dat God een foto van hem maakt.
- Ik hier de beste versierlijn ooit heb gehoord. "Ik houd van Belgisch bier! Ik zou graag willen ontdekken of de Belgische meisjes even goed zijn als hun bier..."